Khao Sok en Langkawi

Goodmorning (voor jullie),

Khao Sok

Deze blog is vanaf mijn telefoon dus ik probeer het kort en bondig te houden! Het wordt steeds moeilijker om internetcafes te vinden, vandaar!

Laat ik beginnen bij Khao Sok, wat een avontuur was dat. In het hostel had ik al een Oostenrijks en Duits meisje ontmoet en een jongen uit Hongkong, allemaal solobackpackers die dezelfde tour gingen doen afgelopen weekend. De rest van de groep bleek Belgisch en Nederlands dus dat was ook gezellig! Vlak voor we de boot op gingen gleed ik uit en ging al vol op mijn plaat, dus dat was een goed voorteken! Eerst moesten we een uurtje varen naar de huisjes op het meer waar we zouden overnachten. Het is rainy season dus hier begon de nattigheid. Het kwam met bakken uit de hemel en natuurlijk niet zoals in Nederland. Een afgeladen bootje met poncho’s en verwachtingsvolle mensen. Aangekomen hadden we even wat vrije tijd, toen een lunch en daarna de jungle in. Van te voren had de gids ons gewaarschuwd dat hij niet wist hoe hoog het water zou zijn op de punten waar we de rivier zouden oversteken, maar als het te gevaarlijk was we uiteraard om zouden keren. Fijn idee, vond ik toen.

Daar gingen we weer: de boot op, door de regen de jungle in. Spinnetje hier, bloedzuigertje daar. Algauw kwamen we bij de eerste oversteek en de gids stond tot aan zijn schouders in het water (maar hij is wel erg klein). We zagen hoe sterk de stroming was en dat hij echt moeite moest doen een bepaalde kant op te bewegen. Twijfelend keek de groep elkaar aan, dit hoeven we toch niet echt te doen? Na een paar minuten inschatten waren er mensen die ‘yolo’ riepen en de rivier in plonsten. Nu moet ik erbij zeggen dat ze ietwat zwaarderlijvig waren. Een aantal volgde het voorbeeld. Het andere deel van de groep bleef staan, waaronder ik, mompelend: nee, nee, ik wil niet, mehh. Maarja, groepsdruk, meer en meer staken over (je wilt ook niet in je eentje achterblijven met alle gevolgen van dien) en ik ging uiteindelijk als een na laatste. De rivier was sterk en terwijl ik overstak zat mijn hart in mijn keel en stelde ik me voor hoe ik opgeslokt zou worden door het nnatuurgeweld. De groep juichte iedereen toe en stak voor het laatste stukje handen uit om elkaar uit de stroom te trekken. Tot zover "als het niet veilig is keren we om", nare Thaise mannetje (je zag hem hier echt op kicken).

Overleefd dus en verder de jungle in. We hoorden de rivier al van een afstandje, daar was oversteek nummer twee. Deze was breder, dieper en sterker. De gids stond al enthousiast in het water te springen, roepen en wenken dat we mochten komen. Ondertussen stonden wij elkaar wat afwachtend aan te kijken maar was er niemand die aanstalten maakte. Uiteindelijk gingen we weer een voor een, tot de helft van de groep aan de overkant stond en de tak waaraan iedereen zich vasthield was afgebroken. De gids is een tijdje bezig geweest een nieuwe constructie te maken die er allesbehalve solide uitzag. Hij had een afgehakte liaan tussen twee struiken vast te geknoopt en wij kregen steeds minder zin. Vlak voor mij ging er een meisje bij wie het bijna misging, de gids schreeuwde heel hard tegen haar (volgens mij was hij de controle over de situatie een beetje kwijt). Op de kant stond ook iedereen te roepen, maar ze verstijfde en deed niks. Toen moest ik nog. Deze oversteek wederom wonder boven wonder geen doden gevallen en uiteindelijk kwamen we bij de waterval en gingen we weer terug. Wel via een andere route dus geen rivieren meer gelukkig. Al met al was het leuk relatief diep een regenwoud in te trekken, maar weet niet of het opweegt tegen de ontberingen 😳

Op de terugweg stopten we hier en daar met de boot en imiteerde de gids dierengeluiden waardoor we uiteindelijk een paar ijsvogels, vier toekans en wat aapjes hebben gezien. Terug bij de huisjes heb ik een duik genomen. Dat was echt een ultiem geluksmomentje: dobberend in het warme water, uitzicht op de mistige bergen, besef dat ik al zoveel moois gezien en gedaan heb en me nog zoveel te wachten staat!

De nacht op het meer had iets magisch, lekker heen en weer drijvend met alle natuurgeluiden op de achtergrond. Volgende dag weer in de stromende regen naar een grot die ik liever overgeslagen had. Gigantische spinnen (gids: “babyspider, babyspider, only little toxic”) en soms moest je er echt op een halve meter langs. Bah. Daarna de beroemde rotsen in het meer aanschouwd en toen terug naar de busjes. In Khao Sok town heb ik als afscheid nog een keer samen gegeten met de crew van ons hostel en hebben we gereflecteerd op een super gevaarlijk maar avontuurlijk en behoorlijk nat weekend.

(Als je de filmpjes van de rivier oversteken wilt zien, app me even!)

Langkawi

De reis hierheen was niet zo leuk. Eerst drie uur in de bus naar Krabi en toen nog zes uur in de bus naar Satun. Daar is het echt totaal niet toeristisch en was het moeilijk om eten te vinden. Overal waar ik zei: vegetarian, no meat, no flesh, no animal, begreep niemand er wat van. Ik kon op mijn beurt de Thaise menukaart niet ontcijferen. Uiteindelijk heb ik volgens mij roti gegeten op een plek met alleen maar locals die me aanstaarden alsof ik van Mars kwam. Ze wezen naar me, praatten over me en gedroegen zich alsof ik gekke attractie was. De volgende dag vanuit Satun met de ferry naar Langkawi, Maleisie.

Het is hier zo anders dan Thailand! Allereerst veel minder westers eten (dus ik moet er nu wel aan geloven). Daarnaast vind ik de mensen veeel aardiger en opener (so far). Heb een heel leuk Zweeds meisje ontmoet in het hostel met wie ik hier heb opgetrokken. Samen een scooter gehuurd. We zijn met een gondel de berg op geweest, naar een hele mooie en grote waterval en de 7 Wells (soort natuurlijke kleine zwembadjes bovenaan de waterval). Supermooi! ‘s Avonds naar een heel mooi strand geweest voor een sunset. Ze is op een parkeerplaats op een roestige spijker gestapt die recht door haar slipper haar voet in ging dus zijn we even naar het ziekenhuis geweest. Na twee dagen alles samen doen, is van ene op andere moment er weer alleen voor staan ook weereven moeilijker!

Ik zit nu op de boot naar Penang, een eiland heel dicht tegen Maleisie aan. Naast me is net een hele dikke Chinees gaan zitten die gewoon wakker is maar knetterhard snurkt, hoe is het mogelijk. Dit worden weer dik twee uur afzien (help).

Doeeeii xxxx